Good Practice: Per ongeluk Pionier

Good Practice: Per ongeluk Pionier

Alice Veldkamp, lerarenopleider aan het Centrum voor onderwijs en Leren, Universiteit Utrecht, werd geacht op twee plaatsen tegelijk voor een groep te staan. En wel met verschillende onderwerpen en in verschillende landen. Verschuiven van de bijeenkomsten was geen optie. 

Alice Veldkamp, lerarenopleider aan het Centrum voor onderwijs en Leren, Universiteit Utrecht, werd geacht op twee plaatsen tegelijk voor een groep te staan. En wel met verschillende onderwerpen en in verschillende landen. Verschuiven van de bijeenkomsten was geen optie.

Welke oplossingen kon ICT bieden? Helaas was het geven van een les die real time op afstand bekeken kan worden niet mogelijk door de verschillende onderwerpen. Een les van tevoren opnemen dan? Maar hoe los je dan als docent interactie met je publiek op?  En hoe bied je samenwerkingsvormen aan? 

Geënsceneerde  interactie
De interactie werd gespeeld. Studenten werden gevraagd te reageren met vinger opsteken en vervolgens de vraag te beantwoorden. Bovendien werd de video stopgezet  als er een groepsopdracht moest worden uitgevoerd. Na de opdracht werd de video weer aangezet. De digitale les werd gestart door een collega, die stand-by bleef voor evt ICT problemen en vragen van studenten. Dit bleek niet nodig, de collega heeft rustig kunnen werken op zijn laptop. 

Evaluatie door leerlingen en de afwezige collega
Toegegeven, het was uit noodzaak geboren. En de opnamekwaliteit kon beter. De studenten gaven aan dat ze eerst sceptisch waren over de meerwaarde van het bekijken van een video met de groep.‘Kunnen we dit niet vanuit huis bekijken'? , was aanvankelijk hun vraag, maar deze les duurde ruim 2 uur, dus dat was geen optie.

Verrast
Ze waren verrast door de mate van interactiviteit die je met een van te voren opgenomen docent kan hebben.  ‘Je weet dat het van te voren is opgenomen, toch ‘vergeet’ je dat ook even als je een vraag wordt gesteld’. Natuurlijk is het humoristisch en een beetje absurd als de digi docent begrijpend knikt op je antwoord. Of je vraagt de video op pauze te zetten. Maar het werkt wel. Het is veel minder saai dan een weblecture. De opdracht had meerwaarde boven een weblecture met evt forumdiscussie vanwege het feit dat studenten nu afhankelijk van elkaar waren tijdens de groepsbesprekingen. 'Bovendien zou forumdiscussie voor deze opdrachten veel te veel tijd hebben gekost', aldus Alice.

Kortom, interactie met de kijker en pogen tot verleiden van interactiviteit met de inhoud van de video,  blijkt te werken. Uiteraard is deze ‘interactie’ nooit te vervangen door echt contact waarbij beter ingespeeld kan worden op lichaamstaal en reacties van de studenten.

Alice Veldkamp

| Vakdidacticus biologie | Freudenthal Institute for Science and Mathematics Education |

| Faculteit Bètawetenschappen | Centrum voor Onderwijs en Leren | Universiteit Utrecht |